«Σταυρὸς ὑψοῦται σήμερον καὶ ὁ κόσμος ἁγιάζεται»

ΣΤΙΣ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ἡ ἁγία µας Ἐκκλησία τιµᾶ τὴν Παγκόσµια Ὕψωση τοῦ Τιµίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. 
Εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους ἑορτολογικοὺς σταθµοὺς τοῦ ἔτους, καθ’ ὅτι, γιὰ τὴν χριστιανική µας πίστη, ἡ τιµὴ στὸν Τίµιο Σταυρό, περνᾶ στὸν Κύριό µας καὶ Λυτρωτή µας Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος ἀνέβηκε, ἔχυσε τὸ Αἷµα Του καὶ πέθανε πάνω σ’ αὐτόν, γιὰ χάρη τῆς δικῆς µας σωτηρίας.
 

    Ὁ σταυρικὸς θάνατος ἦταν ὁ πλέον ἐπώδυνος, ἀλλὰ καὶ ἀτιµωτικὸς θάνατος, στὸν ἀρχαῖο προχρι- στιανικὸ κόσµο. Ἦταν «ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεµάµενος ἐπὶ ξύλου» (Γαλ.3,13). 

Κι’ αὐτὸ διότι ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη ζητοῦσε
«ἱκανοποίηση», ἡ ὁποία ἦταν σκληρὴ καὶ ἀπάνθρωπη. 

Ὅµως ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους, ὁ «Πατὴρ ἡµῶν (ὁ) οἰκτίρµων» (Λουκ.6,36), µετέβαλε τὴν «ἱκανοποίηση τῆς δικαιοσύνης» σὲ ἐκδήλωση ἀγάπης. 

Γι’ αὐτὸ ἀνέβηκε ὁ Υἱός Του στὸ ξύλο τοῦ σταυροῦ, ὄχι γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει καµιὰ δικαιοσύνη, ὅπως κακόδοξα καὶ βλάσφηµα δοξάζει ἡ αἱρετικὴ δυτικὴ χριστιανοσύνη, ἀλλὰ γιὰ νὰ µᾶς φανερώσει τὸν ἀπύθµενο πλοῦτο τῆς ἀγάπηςΤου. Νὰ µᾶς ἀποδείξει ἐµπράκτως ὅτι «ὁ ποιµὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησι ὑπὲρ τῶν προβάτων» (Ἰωάν.10,11). 

    Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ µεγαλύτερη ἀπόδειξη τῆς θείας ἀγάπης, ἀφοῦ ὁ «Χριστὸς ἡµᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόµου γενόµενος ὑπὲρ ἡµῶν κατάρα». 

Ἄλλωστε, δι’ αὐτῆς τῆς ὑπέρτατης θυσιαστικῆς ἀγάπης, ἦρθε «εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία τοῦ Ἀβραάµ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Λάβαµε «τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Πνεύµατος M διὰ τῆς πίστεως» στὸν δι’ ἡµᾶς Σταυρωθέντα Λυτρωτή µας (Γαλ.3,13-14).

 Ὁ Τίµιος Σταυρὸς ὑπῆρξε τὸ µέσον ἐκδηλώσεως τῆς θείας ἀγάπης, τὸ «ἐργαλεῖο» τῆς ἀπολυτρώσεώς µας καὶ τὸ φοβερὸ ὅπλο κατὰ τοῦ διαβόλου. Γι’ αὐτὸ τὸν τιµᾶµε, καὶ ἡ τιµὴ µας αὐτὴ διαβαίνει πρὸς τὸ Σωτῆρα µας Χριστό!

Ορθόδοξος Τύπος,