Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Πώς ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου συνδέεται με ορθόδοξο ερημίτη [ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ]



Ένας όσιος της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, ο ασκητής Σισώης, επί εκατοντάδες χρόνια απεικονίζεται σε αγιογραφίες πάνω από τον ανοιχτό τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Όσιος Σισώης συνιστά ένα αίνιγμα για την κλασική αλλά και τη βυζαντινή αρχαιολογία. Οι ειδικοί επιστήμονες προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον συμβολισμό των σχετικών αγιογραφιών, οι πρώτες εκ των οποίον χρονολογούνται ήδη από τον 14ο μ.Χ. αιώνα. Και, επίσης, να απαντήσουν πειστικά στο ερώτημα: Είχε στ' αλήθεια δει ο Όσιος Σισώης τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

Την ύπαρξη του Οσίου Σισώη επεσήμανε στο protothema.gr ο κ. Σωτήρης Αθανασέλης, καθηγητής Τοξικολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συγκεκριμένα, ο κ. Αθανασέλης σε εκτενή επιστολή του με τίτλο «Ο Τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Χριστιανική Αγιογραφία» γράφει: «Επί πολλά χρόνια επισκέπτης στο Ζαγόρι της Ηπείρου είχα την τύχη να επισκευτώ αρκετές φορές την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο χωριό Κουκούλι. Από την πρώτη επίσκεψή μου στην καταπληκτικά αγιογραφημένη αυτή εκκλησία, μού τράβηξε την προσοχή μια τοιχογραφία-αγιογραφία του Οσίου Σισώη ο οποίος βρίσκεται μπροστά στον ανοικτό τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (!) και αναφωνεί: '

'Ορών σε τάφε δειλιώ σου την θέαν και καρδιοστάλακτον δάκρυον χέω, χρέος το κοινόφλητον εις νουν λαμβάνων, πως ουν μέλλω, διελθείν περας τοιούτον. Αι, αι θάνατε τις δύναται φυγείν σε;', ή, σε ελεύθερη απόδοση 'Βλέποντάς σε τάφε δειλιάζω και τρομάζω στη θέα σου και χύνω δάκρυα από την καρδιά, φέρνοντας στο νού μου το χρέος που οφείλουν όλοι οι άνθρωποι να εξοφλήσουν (δηλαδή το θάνατο), έτσι και εγώ θα υποστώ ένα τέτοιο τέλος. Αχ, αχ θάνατε, ποιος είναι εκείνος που μπορεί να σε αποφύγει;'

Η σκηνή αυτή, όπως απεικονίζεται στην ανωτέρω τοιχογραφία, πέραν του εντυπωσιασμού που μου προκάλεσε, μού δημιούργησε και εύλογα ερωτήματα τα οποία προσπάθησα να διερευνήσω με σχετική -ομολογώ- επιτυχία αφού το όλο θέμα είναι εκτός του γνωστικού μου αντικειμένου.

Οι μαθητές του Οσίου Σισώη, οι οποίοι θεωρούνται ως οι πρώτοι που απεικόνησαν τη σχετική σκηνή, την περιγράφουν ως εξής: 'Σισώης ο Μέγας εν Ασκηταίς έμπροσθεν του τάφου του βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου, του πάλαι λάμψαντος εν δόξει φρίττει και το άστατον του καιρού και της δόξης της προσκαίρου λυπηθείς, ιδού κλαίει'.

Οι μοναχοί ισχυρίζονται ότι δεν είναι ασυνήθιστο για τον Άγιο Σισώη να κάνει θαύματα για τους αληθινά πιστούς και θεωρείται, εξάλλου, ως ένας από τους πιο σημαντικούς οσίους των Κοπτών Χριστιανών της Αιγύπτου. Οι πρώτες απεικονίσεις του, τον 16ο αιώνα, τον παριστούν ως σεβάσμιο γέροντα. Ο Όσιος Σισώης, απεικονίζεται πάντα, σε όλες τις αγιογραφίες, δίπλα στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αναλογιζόμενος τη ματαιότητα της ζωής και το αναπόφευκτο του θανάτου. Γιατί όμως του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όχι κάποιου άλλου;

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι παρόμοιες αγιογραφίες με αυτή του Κουκουλίου έχουν καταγραφεί, στη Μονή Μεγίστης Λαύρας και στη Μονή Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος, στη Μονή Βαρλαάμ στα Μετέωρα (1566) και στη Μονή Μεγίστης στο Καστελόριζο. Ακόμη απεικονίζεται σε Εκκλησίες της Καστοριάς όπως στο παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας (1552), στον Αγ. Νικόλαο Θεολογίνας (1662) και στην εκκλησία του Ιωάννου του Προδρόμου στη συνοικία Αποζάρι (1727). Ανάλογη απεικόνιση υπάρχει και στη Μονή των Παμμεγίστων Tαξιαρχών στις Μηλιές του Πηλίου(1774). Σε όλες αυτές θα πρέπει να προστεθεί και η σχετικά μεταγενέστερη απεικόνιση στην Κοίμηση της Θεοτόκου στο Κουκούλι Ζαγορίου (1788).

Ιδιαίτερης σημασίας είναι η αγιογραφία στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο στη Μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας στην οποία ο Όσιος Σισώης απεικονίζεται εμπρός από έναν ανοικτό τάφο όπου μαζί με το σκελετό του Μεγάλου Αλεξάνδρου απεικονίζονται και άλλοι δύο σκελετοί. Κατά μία εκδοχή αυτό είναι ένα δηλωτικό στοιχείο της μεταθανάτιας ισότητας βασιλέων και μη. Mήπως όμως η απεικόνιση αυτή υποδηλώνει ταφή του Μ. Αλέξανδρου σε πολυάνδριο;

Επίσης, το ότι στις απεικονίσεις του Οσίου Σισώη εμφανίζεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φαίνεται πως αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη, πιθανότατα του Γεωργίου Φράγκου, ο οποίος το 1556 αγιογράφησε τη Μονή Βαρλαάμ, στα Μετέωρα. Ενώ λοιπόν έως τότε ο Όσιος παρουσιαζόταν πάνω από ανοιχτό τάφο αγνώστου, «δια χειρός Φράγκου» βρέθηκε πάνω από τη σαρκοφάγο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ακριβώς για να τονίσει ακόμη περισσότερο την ματαιότητα των εγκοσμίων.

Πηγή: toxwni.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου