Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Όταν ο Σάντος ανακάλυψε την πενικιλίνη...


Αναμφισβήτητα, η προχθεσινή νύχτα ήταν από τις πιο όμορφες που μας έχει χαρίσει η εθνική ομάδα. Αλήθεια, όμως, κάτα πόσο είχε
σχεδιαστεί αυτή η επιτυχία;

 Το «S&B» αναλύει τις επιλογές του Σάντος στο τελευταίο παιχνίδι και διερωτάται επί των συμπτώσεων που έφεραν τη «χρυσή» νίκη...

Γράφει ο Δημόκριτος Παπαλεξόπουλος

Η ανθρωπότητα και ο πόλεμός της κατά των λοιμώξεων αφορά σε μεγάλο ποσοστό σε ένα από τα πλέον ισχυρά αντιβιοτικά: την πενικιλίνη. 

Αυτό που πολλοί δεν ξέρουν, είναι ότι η ανακάλυψή της έγινε... τυχαία! 

Το 1928 ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ διεκπεραιώνοντας πειράματα , άφησε κατά λάθος  ένα δοχείο με το μικρόβιο του στρεπτόκοκκου κοντά στο παράθυρο. 
Γυρνώντας από τις διακοπές του, διαπίστωσε ότι στο δοχείο είχε αναπτυχθεί  ένας μύκητας, παρόμοιος με αυτόν της μούχλας, η ανάπτυξη του οποίου είχε αναστείλει τον  πολλαπλασιασμό του μικροβίου.
 Ο παράγοντας που το προκαλούσε αυτό ήταν η πενικιλίνη, και η παραπάνω ιστορία περιγράφει την ανακάλυψη του πλέον ισχυρού όπλου στα χέρια της  ιατρικής...

Τι σχέση έχει όμως ένα αντιβιοτικό με την εθνική;    
Αφενός η επιτυχία της ομάδας λειτούργησε ως «φάρμακο» για τους απανταχού Έλληνες, σε μια εποχή μιζέριας και κακοδαιμονίας  και αφετέρου, ο Σάντος αποδείχθηκε νέος... Φλέμινγκ! 

 Και αυτό διότι η «συνταγή» της εθνικής που κατατρόπωσε την Ακτή Ελεφαντοστού προήλθε τόσο από την... «επιστημονική»  παρατήρηση των όσων έλειπαν από το βασικό σχήμα της ομάδας, όσο και από τις συγκυρίες!

Τριακοστό όγδοο λεπτό της αναμέτρησης  Ιαπωνία-Ελλάδα. Ο Κατσουράνης, έχοντας ήδη μια κίτρινη , πέφτει άγαρμπα πάνω στον Χασέμπε, αναγκάζοντας τον διαιτητή της συνάντησης να του δώσει τη δεύτερη κίτρινη.

 Ο διεθνής μέσος του ΠΑΟΚ θα απωλέσει το δικαίωμα συμμετοχής στον επόμενο αγώνα, γεγονός που αποτέλεσε το πρώτο χτύπημα στο ντόμινο των εξελίξεων που ακολούθησαν.
Ο Σάντος μοιραία θα αναπροσδιορίσει τα πλάνα του. Η έλλειψη εμπειρίας από το κέντρο, επιβάλλει την τοποθέτηση του ακούραστου – τι κι αν βαδίζει στα 37- Καραγκούνη. Αυτόματα η Εθνική κερδίζει σε πάθος και ενέργεια. Παράλληλα, ο τραυματισμός του Μήτρογλου, σε συνδυασμό με τη μακρά απουσία του από σειρά αγώνων, όπως και η αφλογιστία του Γκέκα, αναγκάζουν τον Πορτογάλο να ... προβιβάσει τον Σαμαρά σε φορ περιοχής και να τοποθετήσει στη θέση του τον ξεχασμένο Χριστοδουλόπουλο.

Αυτές ήταν οι συνθήκες πριν από το παιχνίδι της Τρίτης. Εντούτοις, η συνταγή της αλλαγής δεν ήταν ακόμα έτοιμη, κι επειδή ο Θεός του ποδοσφαίρου -αποδεδειγμένα πλέον- τρώει σουβλάκι και έχει συγγενείς στο δημόσιο, αποφάσισε να στρώσει το δρόμο της εθνικής με ροδοπέταλα, αφού πρώτα εμφανίσει σε αυτόν φαινομενικά «αγκάθια».
 Διότι ως τέτοιο μπορεί να εκλάβει κανείς το γεγονός πως από τα πρώτα ,ήδη ,λεπτά της αναμέτρησης , ο Κονέ πιάνει το δικέφαλό του, απαιτώντας την αντικατάστασή του. 

Τα όποια αγωνιστικά πλάνα θεωρητικά έρχονται τούμπα και το κενό καλείται να αναπληρώσει ο ,πρωτάρης σε μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική, Σάμαρης.


Η συνέχεια είναι γνωστή και φυσικά, ονειρεμένη. 
Ο διεθνής χαφ θα δέσει άψογα με το Μανιάτη, θα δώσει τρεξίματα στο χώρο του κέντρου, ευκολία στις μεταβιβάσεις, ενώ από δικό του πρέσινγκ ξεκινά και ... τελειώνει το πρώτο γκολ.

 Παράλληλα, απελευθερώνονται οι ακραίοι, με τον Χριστοδουλόπουλο να κάνει το παιχνίδι της ζωής του και τον Χολέμπας να θυμίζει γαζέλα στην αφρικανική σαβάννα. 
Κάπως έτσι τα λιοντάρια της εθνικής μας κατασπάραξαν τους ελέφαντες της Ακτής...
Ήταν δηλαδή τυχαία η επικράτηση; Τίποτα δεν μπορεί να αποψιλώσει την συγκινητική προσπάθεια των διεθνών μας από την πραγματική της αξία, και τον αντίκτυπο σε μια κοινωνία που διψά για όμορφες στιγμές και διακρίσεις.
 Εντούτοις, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως οι συγκυρίες ... «λάδωσαν» τη μηχανή της εθνικής; 

Παίκτες που υπό άλλες συνθήκες δε θα έβλεπαν ποτέ την πόρτα της ενδεκάδας, όχι μόνο έπαιξαν, αλλά σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους και της χάρισαν την πρώτη πρόκριση στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Κλείνοντας, αξίζει να πούμε πως η συγκεκριμένη ομάδα πάντα θα φτάνει στα όριά της.
 Αυτή η παρέα παικτών, θυμίζει λάστιχο που τεντώνεται τόσο, ώστε να βρίσκεται στα πρόθυρα να σπάσει... 
Διότι αυτοί οι παίκτες δείχνουν πραγματικά να καταθέτουν ό,τι έχουν, σε ψυχικά και σωματικά αποθέματα. 
Πλέον, η υποχρέωση τελείωσε και αρχίζει  η διασκέδαση, αφού όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του παιχνιδιού της  Κυριακής, οι Έλληνες έχουν ήδη βγει μια φορά στους δρόμους... 

Πάντως, η Ομόνοια δε θα ήταν καθόλου άσχημη αν ντυνόταν στα «γαλανόλευκα» ξημερώματα Δευτέρας...

απο το sportandbusiness.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου