Oι καταθέσεις πάνε στο πηγάδι των διαπλεκόμενων

Το τραπεζικό σύστημα είναι ανίκανο να προσφέρει ρευστότητα στην αγορά.
 Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι έχουν αυξηθεί σημαντικά τα κόκκινα δάνεια ως συνέπεια της κρίσης.

Την κατάσταση επηρεάζει σημαντικά και η άρνηση των αποταμιευτών να
επιστρέψουν τις καταθέσεις τους στην Ελλάδα.

Χρειάζονται έξυπνες ιδέες για το πως το ελληνικό δημόσιο μπορεί να εγγυηθεί τα χρήματα του κόσμου. Είναι το "κλειδί" για να μπορέσει να αναπνεύσει η οικονομία.

Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτό που θα πείσει τους καταθέτες να βγάλουν τα λεφτά τους από την ζεστασιά της ελβετικής τράπεζας και να τα επιστρέψουν στο πεδίο μάχης των Αθηνών. Αλλά αν δεν μπορέσουμε να το κάνουμε δεν έχουμε ελπίδες να δούμε σύντομα ανάκαμψη στην αγορά.

Πολλοί πιστεύουν ότι τα λεφτά των τραπεζών βγαίνουν από την τσέπη του τραπεζίτη. Αφού ξεκαθαρίσουμε ότι τα χρήματα των τραπεζών είναι εκείνα των καταθετών, μπορούμε να προχωρήσουμε περισσότερο και να επισημάνουμε ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι ανήμπορο να παράσχει ρευστότητα, επειδή ακριβώς δεν την διαθέτει. 

Το αστείο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι υπάρχουν διάφοροι ανεύθυνοι οι οποίοι διαμαρτύρονται για την σημερινή ασφυκτική κατάσταση, ενώ ήσαν οι ίδιοι που νωρίτερα έδιδαν φρούδες ελπίδες στον κόσμο ότι θα γίνει κούρεμα των δανείων του! Τα λεφτά δεν τα φέρνει ο πελαργός και κάθε ευρώ που δεν θα πληρωθεί από τον οποιονδήποτε, θα το πληρώσει τελικά ο φορολογούμενος...

Τα κόκκινα δάνεια είναι ένα μέρος του προβλήματος της έλλειψης ρευστότητας. Το πραγματικό πρόβλημα, όπως μας επισήμανε σημαντικό στέλεχος του τραπεζικού χώρου, δεν είναι εκείνοι που δεν μπορούν να πληρώσουν.
Είναι εκείνοι που μπορούν αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν.
 Είναι εκείνοι που πήραν δάνειο για την επιχείρησή τους και τα ισόποσα προσωπικά τους χρήματα τα έβγαλαν στο εξωτερικό.

Πως λύνεις αυτό το πρόβλημα;
Πως αναγκάζεις τους κακόπιστους να αλλάξουν πολιτική;
Διότι αν δεν στριμώξεις τους κακόπιστους δεν μπορείς να βοηθήσεις αυτούς που πραγματικά έχουν πρόβλημα και βρίσκονται σε αντικειμενική δυσκολία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Και ποιός είναι αυτός που θα φέρει τα λεφτά του από το εξωτερικό, αν ξέρει ότι θα το κάνει για να καλύψει ουσιαστικά τον κακοπληρωτή, ο οποίος, ο κακοπληρωτής, θα συνεχίσει να απολαμβάνει την σιγουριά και την σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος;

Το άλλο πρόβλημα είναι εκείνο της  διαπλοκής.
 Όταν ο κόσμος βλέπει ότι οι καταθέσεις του πάνε στο πηγάδι των διαπλεκόμενων, καταριέται την ώρα και την στιγμή που δεν πήρε το πρώτο αεροπλάνο για την Γενεύη.
 Κι αυτό διότι γνωρίζει ότι τα δάνεια αυτά οι περισσότεροι διαπλεκόμενοι τα έχουν κάνει καταθέσεις στο εξωτερικό. 
Ποιός είναι ο λόγος να φτάσουν τα χρήματα αυτά στην Γενεύη στο όνομα του διαπλεκόμενου αστέρα, όταν μπορεί να τα πάει και μόνος του ο πραγματικός τους ιδιοκτήτης;

Κι αν αυτά που ήδη είπαμε αφορούν το συμμάζεμα του τραπεζικού χώρου, οι καταθέτες δεν θα πειστούν και πάλι να φέρουν τα χρήματά τους από το εξωτερικό. 

Γιατί να το κάνουν;
 Με τι εγγυήσεις;
 Ποιός τους λέει ότι η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ και δεν θα πάει στην δραχμή; Δεσμεύονται γι΄ αυτό όλες οι πολιτικές δυνάμεις;
 Κι αν ναι, μέχρι ποιό σημείο είναι διατεθειμένες να φτάσουν για να κάνουν πράξη την πιθανή τους δέσμευση; 
 Πέρα από αυτό, έχει κάποιον τρόπο το ελληνικό δημόσιο να εγγυηθεί τα χρήματα των καταθετών;
 Ότι δεν θα υπάρξει κούρεμα; 

Θα πει κάποιος ότι την δέσμευση αυτή δεν μπορεί να την δώσει κανείς μετά από τα όσα συνέβησαν στην Κύπρο. 
Αλλά εδώ κρίνονται οι πολιτικές.
 Η Ιστορία δεν πρόκειται να γράψει κάποιον στα κατάστιχά της επειδή πήγαινε το πρωί στο υπουργικό του γραφείο και έφευγε το απόγευμα. 
Θα καταγράψει, όμως, μία έξυπνη κίνηση που μπορεί να αλλάξει την ρότα των πραγμάτων. 

Ποιό είναι το βασικό μας πρόβλημα; Η έλλειψη ρευστότητας. Τι χρειαζόμαστε; Νέες επενδύσεις, φρέσκο χρήμα και επιστροφή των δισεκατομμυρίων ευρώ που έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες και πήγαν στο εξωτερικό. Αν τα καταφέρουμε στο θέμα των καταθέσεων και αρχίσει να κινείται η Οικονομία, θα αυξηθεί το ενδιαφέρον και για ξένες επενδύσεις, αφού θα έχει βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα. Το ερώτημα είναι το πως.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να βγάλουμε ομόλογα ειδικού τύπου, με εγγύηση ακίνητα ή μελλοντικά έσοδα από πιθανές άλλες δραστηριότητες.
 Οι Κύπριοι προσπάθησαν να διαπραγματευτούν κάτι ανάλογο με τα έσοδα από το φυσικό αέριο και δεν τα κατάφεραν.
 Ίσως με τα ακίνητα να είναι πιο εύκολο.
 Επίσης, είναι πιθανό να υπάρχουν καλύτερες προτάσεις.
Το θέμα είναι ότι κάποιος πρέπει να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση.
Να επεξεργαστεί προτάσεις, να προσπαθήσει να βρει λύσεις.

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr