Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Ποια η σχέση των spreads με δημόσιο χρέος και έλλειμμα


Ανάλυση του Δρ Νικόλαου Γεωργικόπουλου, ερευνητή του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών και επιστημονικού συνεργάτη του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.





Τα τελευταία 4 ετη μάς απασχολούν όλους τα περίφημα spreads, δηλαδή οι διαφορές των αποδόσεων μεταξύ των Γερμανικών και των Ελληνικών κρατικών ομολόγων. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στις αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων, σταθερού επιτοκίου που έχουν εκδοθεί σε ευρώ. Το Γερμανικό ομόλογο θεωρείται ως το ομόλογο αναφοράς (benchmark) όλων των χωρών της Ευρωζώνης, καθώς έχει συστηματικά τη χαμηλότερη απόδοση, ενώ η χώρα που το εκδίδει θεωρείται η πιο αξιόπιστη τόσο λόγω του μεγάλου μεγέθους της οικονομίας όσο και της συνέπειας στην εκτέλεση των οικονομικών πολιτικών που υιοθετεί.

Τα spreads μάς δίνουν μια εικόνα ως προς το κόστος εξυπηρέτησης του κρατικού ελλείμματος και της αναχρηματοδότησης του χρέους. Καθώς η χώρα μας χαρακτηρίζεται από υψηλό χρέος, μια μικρή μεταβολή στο κόστος εξυπηρέτησης, δηλαδή στις αποδόσεις των ομολόγων, οδηγεί σε μεγάλες μεταβολές σε απόλυτα ποσά. Ο προϋπολογισμός του 2009 προέβλεπε ότι θα απαιτηθούν δαπάνες ύψους 4,6% του ΑΕΠ μόνο για τόκους. Τελικά, λόγω της αύξησης των αποδόσεων των Ελληνικών ομολόγων, απαιτήθηκε 5,2% του ΑΕΠ (προϋπολογισμός 2010).

Η μελέτη της εξέλιξης των ελληνικών spreads καταδεικνύει ότι δεν συσχετίζονται αναγκαστικά με μακροοικονομικά μεγέθη όπως το ύψος του δημοσίου χρέους και του ελλείμματος. Η απογραφή του 2004 δεν επηρέασε την διαχρονική εξέλιξη των spreads ούτε και η ανακοίνωση για έλλειμμα 12,7% για το 2009. Τα spreads διαμορφώνονται στην δευτερογενή αγορά ομολόγων η οποία επικεντρώνονται κυρίως στις μελλοντικές προοπτικές ως προς την αποπληρωμή αυτής της μορφής δανεισμού, κάτι που αποδεικνύεται από τις εκθέσεις των οίκων αξιολόγησης, οι οποίες στηρίζουν τις αποφάσεις τους με βάση το μέλλον και όχι το παρελθόν και το παρόν μιας χώρας. Οι αγορές δεν είναι «εκδικητικές» ούτε ενδιαφέρονται να «τιμωρήσουν» μια χώρα. Ο κύριος στόχος της πλειονότητας των επενδυτών είναι να τιμολογήσουν, να αγοράσουν, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα (πχ. ομόλογα) με βάση το ρίσκο που αναλαμβάνουν.

Η μελλοντική τάση των spreads είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, καθώς σε ένα συνεχιζόμενο διεθνές κλίμα αβεβαιότητας δεν αποκλείεται να υπάρξει ένα τυχαίο γεγονός που να οδηγήσει σε ένα νέο κύμα «flight-to-safety» (βλ. Dubai). Ωστόσο, η χώρα μας μπορεί να επηρεάσει τα μεσοπρόθεσμα επίπεδα των spreads μέσω συνετούς δημοσιονομικής πολιτικής, αύξησης της αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων και υιοθέτησης πολιτικών και νοοτροπίας που θα οδηγήσουν σε διατηρήσιμους θετικούς ρυθμούς εξέλιξης.

Ο Δρ Νίκολαος Γεωργικόπουλος είναι ερευνητής στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), Επιστημονικός Συνεργάτης (επισκέπτης) του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (New York University - Stern School of Business) και Μέλος της Επιτροπής Χρηματοπιστωτικών Αγορών του ΟΟΣΑ.

(Η ανάλυση έγινε σε συνεργασία με τον Δρ Τηλέμαχο Ευθυμιάδη, ερευνητή στο ΚΕΠΕ. Οι γνώμες και κρίσεις που περιέχει το άρθρο δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαία γνώμες ή κρίσεις των προαναφερθέντων οργανισμών).

πηγη:voria.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου